Bóg stworzył człowieka, aby podzielić się darem największym - życiem. Kto raz zaistniał, będzie już zawsze. Niestety, na skutek grzechu pierworodnego w ludzkie życie wplątała się śmierć. Bóg znalazł jednak sposób na to, by nas ze śmierci wyzwolić. Tym sposobem była Ofiara Syna Bożego. Spróbujmy posłużyć się pewnym obrazem. Wyobraźmy sobie, że w pierwotnym zamyśle Bożym mieliśmy wszyscy żyć w przyjaźni ze Stwórcą w wielkim, wspaniałym ogrodzie. Jednak grzech pierworodny, nieposłuszeństwo Bogu, wywołał ogromne trzęsienie ziemi. Powstała wielka przepaść między nami, a Panem Bogiem. Nikt z ludzi nie mógł tej przepaści zasypać, ani znaleźć na nią jakiegoś sposobu. Sposób znalazł Pan Bóg. Posłał na "naszą stronę" Swego Syna. Chrystus miał nam pokazać, jak można poradzić sobie z tą nieszczęsną przepaścią. Ale ludzie zabili Syna Bożego przez ukrzyżowanie. I ten właśnie krzyż stał się ostatecznie kładką przerzuconą ponad przepaścią grzechu. Pan Jezus mówi nam, że do zbawienia idzie się przez krzyż. Dlatego ta droga jest taka trudna i wąska. Ale jest to droga jedyna. Wysłużona przez ofiarę Bożego Syna. Jednym z wielu błogosławionych owoców ofiary Chrystusa jest sakrament chrztu św. Człowiek rodzi się dwa razy. Najpierw na sposób cielesny rodzi nas nasza matka. Później rodzimy się po raz drugi, duchowo, poprzez chrzest. Rodzimy się do życia z Bogiem. Chrzest obmywa nas z grzechu pierworodnego. Daje możliwość uczestniczenia w życiu Bożym. Dzieje się to poprzez możliwość przyjmowania innych sakramentów, które bez chrztu nie byłyby możliwe. Chrztu udziela zwykle kapłan, w sposób uroczysty, podczas Mszy św. Bo jest wydarzenie ważne dla całej wspólnoty parafialnej. Nie powinno ono być zbyt częste, by nie spowszedniało i tym sposobem nie straciło na znaczeniu w oczach wiernych. Chrztu, w niebezpieczeństwie utraty życia, może udzielić każdy człowiek, polewając głowę chrzczonego wodą i wypowiadając imię chrzczonego i słowa: Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Zwykle chrztu św. udziela się małym dzieciom, dlatego bardzo ważne jest, by rodzice i chrzestni dobrze się przygotowali do tego wydarzenia, poprzez katechezę, spowiedź i komunię św. oraz by sami żyli wiarą, której mają uczyć swoje dziecko. Chrzest bowiem jest zasiewem ziarna Bożego życia. Ale żeby ono mogło się rozwijać, trzeba o nie zadbać, trzeba je chronić i pielęgnować. To wielkie zadanie, które Bóg, obdarowując nas tak obficie, stawia przed nami wszystkim i z całą pewnością będzie nas kiedyś rozliczał z tego, jak się z tego zadania wywiązaliśmy.

ks. Janusz Giera